پله برقی یکی از مهمترین اختراعات بشر است که کارایی بسیار بالایی در انتقال افراد و بار در طبقات مختلف ساختمان‌ها دارد. نحوه کارکرد پله برقی بر اساس اصول فیزیکی خاصی طراحی شده است.

پله برقی متشکل از دو مجموعه نوار نقاله است: یک نوار نقاله زنجیره‌ای و یک نوار نقاله اصطکاکی. نوار نقاله زنجیره‌ای شامل یک سری پله‌های فلزی است که به یک زنجیر نقاله متصل شده و توسط آن به طور مداوم بالا و پایین کشیده می‌شوند. نوار نقاله اصطکاکی نیز یک نوار مداوم پلاستیکی یا لاستیکی است که به عنوان دست‌انداز در کنار پله‌ها قرار گرفته و امکان گرفتن و تکیه دادن را برای مسافران فراهم می‌کند.

هر دو نوار نقاله توسط یک محور مرکزی مشترک که محور محرک نام دارد، به حرکت در می‌آیند. سرعت خطی نوارها با تنظیم نسبت‌های انتقال قدرت بین این محور و چرخ‌دنده‌های مربوط به هر نوار به طور کامل هماهنگ می‌شود. به این ترتیب، پله‌ها و دست‌انداز با سرعتی یکسان حرکت کرده و امنیت سرنشینان را تأمین می‌کنند.

قدرت محرکه پله برقی از یک موتور الکتریکی قوی تأمین می‌شود. گشتاور و سرعت دورانی این موتور ابتدا توسط یک گیربکس کاهنده کنترل شده و سپس به محور محرک انتقال می‌یابد. اتصال محور به موتور از طریق زنجیر و چرخ‌دنده‌های دنده انجام می‌شود. با تنظیم نسبت انتقال این چرخ‌دنده‌ها، سرعت خطی و گشتاور منتقل شده به نوارهای نقاله کنترل می‌شود.

به این ترتیب، با استفاده از ساز و کارهای مکانیکی هوشمندانه‌ای، پله برقی می‌تواند بارهای سنگین را با سرعت و ایمنی بالا جابجا کند و نقش بسزایی در تسهیل حمل و نقل ایفا نماید. استفاده از این وسیله مفید در ساختمان‌های مرتفع امروزی غیرقابل اجتناب است.